عصر شنبه، نشستی از سلسله مباحث «مدیریت فرهنگ در خانواده»، با حضور علاقهمندان به این حوزه، در فرهنگسرای خانواده برگزار شد.
عصر شنبه، ۱۹ آبان، فرهنگسرای خانواده محفل گردهمایی علاقهمندان و پژوهشگران حوزه فرهنگ بود. این گردهمایی به بهانه روز فرهنگ عمومی کشور و شکلگیری سلسله نشستهایی با موضوع «مدیریت فرهنگ در خانواده» از سال گذشته در این فرهنگسرا آغاز گردید. این بار نوبت به هنر و تأثیر آن در خانواده بود و موضوع نشست، «سرانه هنر در سبد خانواده ایرانی» تعیین شد که با حضور اساتید، دانشآموختگان، علاقهمندان و پژوهشگران این حوزه با مشارکت جامعه مدیران فرهنگی ایران، برگزار شد.
کارشناس مجری این برنامه دکتر عاطفه مژده از دانشآموختگان مدیریت و برنامهریزی فرهنگی، از دکتر شیوا مقدم رئیس فرهنگسرای خانواده به عنوان میزبان این نشست برای شروع بحث دعوت نمود تا نکاتی چند درباره برگزاری این سلسله نشستها و اهداف آن اشاره نمایند. شیوا مقدم با اشاره به سابقه و دلیل عنوان این سلسله نشستها گفت:
عنوان این سلسله نشستها (مدیریت فرهنگ در خانواده) به پیشنهاد استاد ارجمند، جناب آقای دکتر رؤیایی که مؤسس و بنیانگذار رشته مدیریت امور فرهنگی و هنری در ایران هستند، صورت گرفت و ما از سال گذشته تاکنون ۷ نشست با محوریت موضوع «مدیریت فرهنگ در خانواده» برگزار کردیم که امروز در هشتمین نشست، خدمت شما هستیم.
وی سپس با اشاره به منشأ کنشهای هر فرد در جامعه پرداخت و گفت:
مهمترین سؤالی که در هر جامعه و در هر فرهنگی مطرح میشود این است که «واقعیت آن جامعه چیست و از کجا نشأت میگیرد؟». دیدگاههای مختلفی در حوزه جامعهشناختی به این موضوع پرداختهاند، اما دیدگاه وبر به نظرم، دیگاه جالبی است که “کنشهای هر جامعه در معنان شکل میگیرد” یعنی رفتارهای جامعه و کنش هر فرد از نظام معنایی آن جامعه نشأت میگیرد. حال باید دید که نظام معنایی از کجا شکل و نشأت میگیرد؟ و چگونه بازتولید میشود؟ و چگونه بازسازی میشود؟ و چگونه انتقال پیدا میکند؟. مهمترین ابزار و مهمترین عنصر برای بازسازی و ارزشآفرینی، ابزار هنر است.
رئیس فرهنگسرای خانواده در ادامه مباحثش به ارزش و جایگاه هنر در هر جامعه و حکومتی پرداخت و به لزوم توجه به سهم هنر در سبد خانواده ایرانی اشاره نمود.
سخنران نخست این نشست، دکتر مظفر رؤیایی مؤسس و بنیانگذار رشته مدیریت امور فرهنگی و هنری در ایران بود که به جایگاه هنر در اقتصاد فرهنگ پرداخت و گفت:
ما، مصرفکننده آثار هنری هستیم، شاید این تعبیر را هنرمندان نپذیرند؛ اما چشم، گوش و هر حس دیگری که از هنر به ما نزدیک میشود، ما را به مصرفکنندگی آن اثر هنری تبدیل میکند. این مصرفکنندگی مبحث سرانه را به دنبال خود دارد و سرانه یعنی “بهازای یک نفر”.
ایشان سپس به ارزش کالای هنری در اقتصاد خانواده اشاره کرد و افزود:هیچ سرمایهگذاری بهاندازه سرمایهگذاری در عرصه کالای هنری بازگشت سود به همراه ندارد. هر چه یک کالای هنری بیشتر از عمرش بگذرد بر ارزش آن افزوده میشود. حتی سرمایهگذاری در طلا و دلار و … هم نمیتواند به اندازه هنر سودمند باشد. جدای از بحث ارزش افزوده کالای هنری در خانواده، التذاذ بصری خانواده از یک اثر هنری مهم است و اعضای یک خانواده با دیدن یک اثری هنری در محیط خانه خود با آن انس و الفت میگیرند و در روحیه آنها مؤثر است.
سخنران بعدی و آخر این نشست، دکتر امیرمحسین مدنی (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره)) بود که به پیشینه و اهمیت جایگاه هنر در زندگی روزمره خانوادهها و نقش آن در توسعه فردی و اجتماعی پرداخت و گفت:
هنر تنها بهعنوان ابزاری تفریحی مطرح نیست، بلکه در تقویت هویت جمعی، همبستگی اجتماعی و پرورش تفکر انتقادی نیز نقش بسزایی دارد. هنر باید در دسترس همگان باشد و هزینههای آن بهگونهای مدیریت شود که خانوادهها بتوانند با بودجه مناسب از آن بهرهمند شوند. با برنامهریزی دقیق و حمایت سیاستگذاران فرهنگی، امکان افزایش سرانه مصرف هنری در خانوادهها فراهم خواهد شد.
وی در پایان، بر اهمیت همکاری میان دولت، نهادهای فرهنگی و خانوادهها برای ایجاد بستری پایدار و اقتصادی در دسترسی به هنر تأکید کرد و این همکاری را عامل گسترش فرهنگ هنری و بهبود کیفیت زندگی دانست.
گزارش تصویری این نشست را میتوانید در این لینک مشاهده کنید.
نظرات کاربران