فضای مجازی ظرفیت‌های تازه‌ای برای ابرازگری و عاطفه‌ورزی پیش روی انسان معاصر قرار داده است. ما خشم، نفرت، شادی، اندوه، غرور، امید، ترس و استیصال خود را در این فضای به اشتراک می‌گذاریم، درباره‌ی آن گفت‌وگو می‌کنیم و به قضاوت، روشنگری و استدلال می‌پردازیم. فضای مجازی زیست عاطفی ما را دگرگون کرده است. ما خواسته و ناخواسته، کمتر یا بیشتر و فعالانه یا منفعلانه پاسخگوی حجم عظیمی از غلیان‌های عاطفی خویش و دیگران در این فضا هستیم. به یُمن شبکه‌های اجتماعی، گفتمان‌های عاطفه تنوع، پیچیدگی و ابعاد متفاوتی یافته است. فضا و تکنولوژی‌های مجازی جغرافیا، اقتصاد و سیاست عاطفه‌ورزی را متحول کرده و نگاه، ماهیت و کم و کیف متفاوتی به این دسته از تجارب ما بخشیده است. کتاب حاضر تلاشی برای کالبدشکافی از حیات عاطفی ایرانیان در شبکه‌های اجتماعی و فهم تجربه‌ی دیجیتالی‌شدن آن‌ها با منظر مطالعات فرهنگی است. عواطف، نیروی محرک جامعه و اساس نظم اجتماعی آن هستند و فهم منطق شکل‌گیری، بازنمایی، معناسازی و گفت‌وگو درباره‌ی آن‌ها دریچه‌ای استثنایی به فهم فرهنگ ایرانی، به ویژه گونه‌ی عامه‌پسند آن، می‌گشاید.